Inne dyscypilny w latach 1946-60

♦ Boks

- Mistrz Polski: 1953 Leszek Leiss - waga lekkośrednia

Leszek Leiss (ur. 18.11.1932 - Grudziądz). Zawodnik klubów: Spójnia Grudziądz, Spójnia Bydgoszcz, OWKS Bydgoszcz i Stal Grudziądz. Pierwszy mistrz Polski w historii Zawiszy (1953 - Poznań). ,,Przegląd Sportowy" o jego walce eliminacyjnej napisał: ,,W lekkośredniej dobrze wypadł Leiss z Bydgoszczy, który zmężniał i nabrał szybkości. Wypunktował on Prażmowskiego ze Szczecina". W ćwierćfinale bez problemów pokonał Losiaka (Zielona Góra). W półfinale rywalem Leissa był niespełna 19-letni wtedy, przyszły wicemistrz olimpijski, dwukrotny brązowy medalista igrzysk i czterokrotny mistrz Europy - Zbigniew Pietrzykowski (BBTS Bielsko-Biała). Zawodnik wojskowych wygrał, ponieważ był szybszy i lepiej rozwiązał walkę taktycznie. W decydującym o tytule pojedynku, pięściarz Zawiszy zmierzył się z W. Karpińskim (Polonia Warszawa). Leiss był lepiej technicznie wyszkolonym zawodnikiem, ale rywal braki nadrabiał ambicją i był trudnym przeciwnikiem. Bokser ze stolicy nieustannie parł do przodu i dążył do zadawania mocnych ciosów z prawej. Obaj pięściarze nie wytrzymali trudów walki kondycyjnie, a Leiss odniósł minimalną wygraną.  Mistrzem kraju został jeszcze w kategorii półciężkiej (1958). Czterokrotny brązowy medalista  Mistrzostw Polski (1954 - waga średnia, 1955, 1956 i 1959 - waga półciężka). Był najlepszym zawodnikiem w kraju wśród juniorów (1950 - kat. lekka).

Dotychczas wiele źródeł mylnie uznawało za pierwszego mistrza w historii Zawiszy Leona Kankowskiego. Piotr Osmólski: w ,,Leksykonie boksu", wydanym w 1989 r.,  przypisał w 1953 r. Leissowi przy tytule mistrza Polski klub OWKS Lublin! Natomiast w tej samej książce na stronie 86, w notce biograficznej jako klub wojskowy pięściarza wymienia CWKS Warszawa! W publikacji wydanej przez WKS Zawisza Bydgoszcz na 20-lecie klubu jako pierwszego mistrza Polski w boksie, z Zawiszy, wymienia się również błędnie Leona Kankowskiego. Publikacja okolicznościowa ,,50 lat sportu WKS Zawisza" uznała z kolei pierwszym krajowym  mistrzem z wojskowego klubu z Bydgoszczy Józefa Krużę (1952 - waga piórkowa). Szkoda, że nie jest to prawdą, bo Zawisza miałby jeden tytuł mistrzowski więcej. Kruża w wymienionym czasie odbywał służbę wojskową, jednak podczas mistrzostw reprezentował CWKS Warszawa. Zresztą doszło do paradoksalnej sytuacji, bowiem pięściarz występował w dwóch klubach (w OWKS Bydgoszcz też). Sprawa ta dotyczyła jeszcze innych pięściarzy. Zarówno Kruża, jak i inni tacy zawodnicy, nie byli ujmowani w rankingu okręgowego związku bokserskiego na Pomorzu. 

- Mistrz Polski: 1957 Leon Kankowski - waga lekkopółśrednia

Leon Kankowski (ur. 25.10.1935). Zawodnik klubów: Gedania Gdańsk, CWKS (Zawisza) Bydgoszcz, Bałtyk Gdynia, Polonia Gdańsk. Podczas krajowego czempionatu (1957), na ringu w Gdańsku, w ćwierćfinałowym pojedynku wygrał już w 1 rundzie przez techniczny nokaut z Klemczyńskim (Wrocław). W półfinale zwyciężył z C. Markiewiczem (Gdańsk). W finałowej walce pokonał 31 marca reprezentanta Gwardii Łódź Zygmunta Konarzewskiego. Reprezentant wojskowych sprawiał rywalowi sporo kłopotów, bo jego atutem była odwrotna pozycja. Rozstrzygająca był druga runda, w której lewe proste ciosy Kankowskiego, zapewniły mu wygraną dwoma punktami. W sumie minimalne zwycięstwo w pojedynku odniósł bydgoszczanin. Ponadto  Kankowski był wicemistrzem juniorów w kategorii koguciej (1952) i dwukrotnie wywalczył  brązowe medale w krajowej rywalizacji seniorów (1959 i 1963 w wadze lekkośredniej).

- Srebrne medale Mistrzostw Polski:

1955 Zbigniew Nowak - waga półśrednia

1956 Jan Walczak - waga lekka

1957 Zbigniew Lewandowski - waga półśrednia

1957 Eliasz Bartosiewicz - waga lekkośrednia

1958 Zbigniew Lewandowski - waga półśrednia

1959 Brunon Bendig - waga musza

1960 Zygmunt Zawadzki - waga kogucia

1960 Józef Kiedrowski - waga lekkopółśrednia

Zbigniew Nowak był również zawodnikiem Brdy Bydgoszcz.  Na ringu w Krakowie (1955) został pierwszym w historii Zawiszy wicemistrzem Polski. W eliminacyjnej walce wygrał na punkty z Rojewskim (Warszawa). W ćwierćfinale pokonał w ten sam sposób Świsza (Poznań). W półfinale boksując niezwykle spokojnie zwyciężył J. Chmieleckiego (Gwardia Przemyśl). W decydującym pojedynku jego przeciwnikiem był utytułowany Leszek Drogosz (CWKS Warszawa), który wcześniej niezasłużenie pokonał 19-letniego B. Guzińskiego (Włókniarz Łódź). W wymienionej walce Drogosz po potężnym ciosie sierpowym rywala znalazł się na deskach.

- Brązowe medale Mistrzostw Polski:

1950 Alfred Paliński - waga średnia

1951 Zbigniew Cebulak - waga średnia

1953 Efrem Wylangowski - waga ciężka

1955 Jan Walczak - waga lekka

1957 Zbigniew Gugniewicz - waga ciężka

1958 Eliasz Bartosiewicz - waga lekkośrednia

1960 J. Kierzkowski - waga ciężka

Alfred Paliński (ur. 26.02.1928 - Chełmża, zmarł 2004 - Chełmża). Zawód: elektromonter. Wychowanek Legii Chełmża (od 1946 trenował pod opieką szkoleniowca Wiśniewskiego).  Ponadto reprezentował kluby: Zawisza Bydgoszcz, Unia Grudziądz. Na ringu w Gdańsku (1950) został pierwszym medalistą krajowych mistrzostw w boksie w historii Zawiszy. W walce eliminacyjnej bez problemów zwyciężył Ambroża (Szczecin). W ćwierćfinale zmierzył się z Wilczkiem (Warszawa). Pojedynek trwał krótko, ponieważ pod koniec pierwszej rundy rywal doznał pęknięcia łuku brwiowego i przegrał przez tko. W półfinale za przeciwnika miał  pięściarza miejscowej Gwardii - 24-letniego Bolesława Iwańskiego. Walka była nieciekawa. Iwański chciał pojedynek zakończyć przed czasem i polował na decydujący cios. Paliński próbował punktować, ale był raczej w defensywie. Minimalną wygraną odniósł gdańszczanin, który w trzecim starciu zdecydowanie opadł z sił. Paliński dwa lata wcześniej również stanął na podium krajowego czempionatu, zajmując też trzecią lokatę. Dwukrotny mistrz Polski juniorów (1946 i 1947). Brązowy medalista Mistrzostw Europy w Mediolanie (1951 - w kategorii lekkośredniej). Po zakończeniu występów w ringu był trenerem.

- Brązowy medal Mistrzostw Europy: Zygmunt Zawadzki - w. kogucia (1959 - Lucerna, Szwajcaria)

Zygmunt Zawadzki (ur. 12.04.1936). Kluby: Stal Chełmno (do 1953), Zawisza Bydgoszcz. Pięściarz w kategoriach: muszej, koguciej i piórkowej. Na Mistrzostwach Europy (1959) zwyciężył kolejno z: Johnnym Dunne (Anglia), Józsefem Nagym (Węgry), w ćwierćfinale z Robertem Büchnerem (NRD), a w półfinale uległ Horstowi Rascherowi (RFN).  W tej ostatniej walce został skrzywdzony przez sędziów., którzy wypunktowali wygraną rywala 3-2. Zawadzki powiedział dziennikarzowi ,,Przeglądu Sportowego": ,,Skrzywdzili mnie, ale nie robię tragedii. Żeby Pan wiedział jak mi było trudno boksować z taką poważną kontuzją łuku brwiowego. Każdy cios trafiający na kontuzjowane miejsce, odczuwałem jakby mi ktoś po ciele przejeżdżał rozpalonym żelazkiem". Wicemistrz Polski z 1960 r. w wadze koguciej i brązowy medalista krajowego czempionatu z 1961 roku (waga piórkowa) Trenował pod okiem szkoleniowca wojskowego klubu - Witolda Kaźmierczaka.  W 1960 r. (Poznań) triumfował w wadze koguciej w Turnieju Przedolimpijskim Polskiego Związku Bokserskiego i ,,Trybuny Ludu".  W bratobójczej walce klubowej pokonał innego reprezentanta Zawiszy - Brunona Bendiga, późniejszego brązowego medalistę IO w Rzymie!  W 1961 r. z drużyną Zawiszy wywalczył awans do bokserskiej ekstraklasy.  Mistrz Pomorza: 1952 - w. musza, 1954 - w. kogucia, 1960 - w. kogucia, 1963 - w. piórkowa. Mistrz Wojska Polskiego - w. kogucia (1962).  Najlepszy na liście pięściarzy w. koguciej w kraju (1957). Według klasyfikacji kapitana związkowego Bydgoskiego OZB - Bochańskiego najlepszy bokser okręgu wagi koguciej (1958). Odznaczony Medalem Za Wybitne Osiągnięcia Sportowe. Wyróżniony Złotą Odznaką WKS Zawisza (1959). 8 razy walczył w reprezentacji narodowej w meczach międzypaństwowych (w latach 1957-60 odniósł 6 zwycięstw i poniósł 2 porażki).  W listopadzie 1958 r. w meczu z Węgrami we Wrocławiu przekonywująco zwyciężył dobrego Nagy'ego. Po zakończeniu występów w ringu, był długoletnim trenerem młodzieży w sekcji bokserskiej WKS Zawisza.

- Brązowy medal Igrzysk Olimpijskich 1960 (Rzym): - Brunon Bendig w wadze koguciej.

- 1956: pierwszy w historii awans drużyny Zawiszy  do I ligi

♦ Hokej na lodzie

♦ Kajakarstwo

Mistrzowie Polski:

1954 Stefan Kapłaniak K-1 1000 m i K-1 10000 m

K-2 1000 m (Stefan Kapłaniak, Konrad Sztolpiak)

1955 Stefan Kapłaniak K-1 1000 m i K-1 10000 m

K-4 10000 m (Stefan Kapłaniak, Eugeniusz Kapłaniak, Bronisław Waruś, Stanisław Węglorz)

1956 Stefan Kapłaniak K-1 500 m i K-1 1000 m

K-4 500 m, 1000 m i 10000 m (Stefan Kapłaniak, Eugeniusz Kapłaniak, Konrad Sztolpiak, Władysław Zieliński)

mistrz górski Eugeniusz Kapłaniak

1960 K-2 10000 m (Władysław Szuszkiewicz, Andrzej Horoś)

K-4 1000 m i 10000 m (Ryszard Marchlik, Władysław Szuszkiewicz, Kazimierz Wolny, Andrzej Horoś)

♦ Kolarstwo

1959

Funkcję prezesa sekcji sprawował kpt. Leon Bilski, a kierownika sekcji cywil Wiesław Szatkowski. Franciszek Cierajewski (ur. 1935) - zawodnik, był również trenerem kolarzy. Zawód: ślusarz maszynowy. W 1957 r. zajął 10 miejsce w szosowych mistrzostwach Polski. Rok wcześniej wygrał jeden z etapów wyścigu Dookoła Jugosławii. W 1955 r. zajął 13 lokatą w wyścigu Dookoła Polski. W lutym Cierajewski zwyciężył w rozpoczynającym sezon wyścigu o Puchar Pafaro na dystansie 27 km. W Zawiszy było 29 czynnych zawodników, z czego 6 pełniło zasadniczą służbę wojskową, a 23 to cywile. Kolarze mieli zapewnione dobre warunki przez klub i w 1959 r. i dlatego do wojskowych przeszło z Łączności trzech zawodników: Różański, Grzegórski i Tomaszewski. Największe nadzieje rokowali: Hinc (przedtem Unia Grudziądz), Różański, Laskowski i Janusz Martin. Laskowski wywalczył tytuł mistrza Pomorza, a Różański został mistrzem Bydgoszczy i Torunia. Ponadto Laskowski był 19 w wyścigu Dookoła Polski, dzisiejszym ,,Tour de Pologne".

♦ Koszykówka

W sezonie 1958/1959 drużyna grała w II lidze (grupa B).  W 14 meczach zdobyła 22 punkty, na co złożyło się 8 zwycięstw i 6 porażek. W końcowej tabeli najlepszy był zespół GKS Wybrzeże Gdańsk z dorobkiem 26 punktów., a za nim uplasowali się: AZS Poznań i Koljarz Łódź. Wojskowi zajęli czwarte miejsce i wyprzedzili: Start Lublin, AZS Warszawa oraz spadkowiczów:  AZS Wrocław i Kujawiaka Włocławek. Pierwsza rundę spotkań Zawisza rozgrywał w Toruniu, natomiast mecze rewanżowe w nowo oddanej do użytku sali przy Alejach 1 Maja 147 w Bydgoszczy. Wojskowi występowali w składzie: Zygmunt Weigt, Franciszek Meszko, Ryszard Mogiełka, Paweł Saktura, Janusz Gruca, R. Przyjemski, Harmel, Jankowski. Trenerem był Henryk Pietrzak, a kierownikiem sekcji kpt. Józef Karniewicz.

W sezonie 1959/1960 zespół Zawiszy występował w II lidze (grupa B). Do ostatniej ligowej kolejki wojskowi mieli szansę na wygranie grupy i wzięcie udziału w turnieju o awans do I ligi. Niestety przegrali wtedy wyjazdowe spotkanie z przedostatnią w tabeli Lublinianką Lublin 70:89. Ostatecznie zajęli trzecie miejsce (23 punkty, 9 zwycięstw, 5 porażek). Grupę B II ligi wygrało Społem Łódź - 25 punktów, przed Startem Lublin - 23. W Zawiszy występowali: Janusz Sarbinowski, Zygmunt Weigt, Franciszek Meszko, Roman Zamiara, Bernard Ciszewski, Paweł Saktura, Czekajło, Ryszard Mogiełka, E. Gostomski, Harmel i zawodnik z Łodzi Szor. Trenerem nadal był Henryk Pietrzak.

♦ Lekka atletyka

- Indywidualni mistrzowie Polski:

1953 Alojzy Graj bieg 3000 m (przełaj)

Janina Słowińska (Harmel) - skok wzwyż

Zygfryd Weinberg - trójskok

Kazimierz Żbikowski - bieg na 1500 m

1954 Alojzy Graj biegi na 1500 m i 5000 m

Alfons Niklas - młot

Zygfryd Weinberg - trójskok

1955 Roman Kreft bieg 3000 m (przełaj)

Zdzisław Krzyszkowiak bieg na 5000 m

Kazimierz Żbikowski bieg 6000 m (przełaj)

1956 Eulalia Caban (Szwajkowska) bieg na 200 m

Alojzy Graj bieg 6000 m (przełaj)

Zygmunt Kruszyński bieg na 110 m ppł

Zdzisław Krzyszkowiak bieg na 5000 m

Eugeniusz Kwiatkowski pchnięcie kulą

Beata Żbikowska bieg na 400 m

Kazimierz Zimny bieg na 1500 m

1957 Józef Auksztelewicz pchnięcie kulą

Marian Jochman bieg 3000 m (przełaj)

Zdzisław Krzyszkowiak bieg na 5000 m i bieg 6000 m (przełaj)

Beata Żbikowska biegi na 400 m, 800 m i 800 m przełaj

1958 Marian Jochman bieg 3000 m (przełaj)

Zdzisław Krzyszkowiak bieg na 5000 m i bieg 6000 m (przełaj)

Janina Słowińska (Harmel) 80 m ppł

1959 Marian Jochman biegi na 1500 m i 3000 m (przełaj)

Jerzy Kowalski bieg na 400 m

Zdzisław Krzyszkowiak bieg na 5000 m

Karolina Łukaszczyk bieg na 400 m

1960 Jerzy Bruszkowski bieg na 800 m

Marian Jochman bieg 3000 m (przełaj)

Jerzy Kowalski bieg na 400 m

Zdzisław Krzyszkowiak bieg na 10000 m i bieg 6000 m (przełaj)

Zdzisław Kumiszcze bieg na 200 m ppł

Sztafeta 4X400 metrów (Józef Sukowski, Tadeusz Kaźmierski, Jerzy Bruszkowski (na zdjęciu obok), Jerzy Kowalski)

Inne sukcesy:

- Drużynowy mistrz Polski w latach: 1957 i 1958. Drużynowy mistrz Polski w biegach przełajowych od 1956 do 160 roku.

- Dwukrotne mistrzostwo  Europy 1958 (Sztokholm): Zdzisław Krzyszkowiak w biegach  na dystansach 5000 i 10000 metrów.

- Złoty medal Igrzysk Olimpijskich 1960 (Rzym): Zdzisław Krzyszkowiak w biegu na 3000 m z przeszkodami. Pierwszy mistrz olimpijski w historii WKS Zawisza.

 

 

 

♦ Piłka ręczna

- Awans piłkarzy ręcznych (drużyny 11-osobowe) do ekstraklasy - 1959.

Drużyna Zawiszy została wzmocniona piłkarzami z I ligi. W Bydgoszczy pojawili się: bramkarz Henryk Zmitrowicz (AZS Gdańsk), Henryk  Radtke (GKS Wybrzeże Gdańsk) i Edward Patalan (AZS Gdańsk). Nowym zawodnikiem był też Feliks Pulkowski z Ruchu Grudziądz. Bramkarz Błażuk odszedł do GKS Wybrzeże Gdańsk. Wojskowi zanim przystąpili do rozgrywek II ligi w piłce ręcznej 11 - osobowej zimą wzięli udział w zmaganiach "siódemek". Jako halowy mistrz Pomorza Zawisza wystąpił w półfinałach mistrzostw Polski, które odbyły się w czterech grupach. Bydgoszczanie wzięli udział w turnieju w Opolu, rozegranym w dniach 16 - 18 stycznia. Rywalami wojskowych były pierwszoligowe zespoły: AZS Gdańsk, AZS Katowice i Rafamet Kuźnia Raciborska. Wyniki były następujące:

Zawisza - AZS Katowice 18-22 (9-10)

Zawisza - Rafamet Kuźnia Raciborska 14-21 (7-9)

Zawisza - AZS Gdańsk 15-12 (8-2)

Turniej wygrał AZS Katowice nie ponosząc żadnej porażki. Pozostałe zespoły odniosły po jednym zwycięstwie. W szeregach Zawiszy dał się zauważyć brak zgrania spowodowany zmianami kadrowymi. Kondycja też nie była mocną stroną ze względu na przerwę w treningach.

Piłkarze ręczni z nowym sezonem otrzymali w prezencie ... kierownika drużyny. Został nim mjr Edward Piszczygłowa. Przygotowywali się pod okiem zawodnika i jednocześnie trenera Zygmunta Weigta. Przed rozpoczęciem rozgrywek II ligi w piłce ręcznej jedenastoosobowej Zawisza rozegrał towarzyskie spotkanie z grupowym rywalem - Rodłem Kwidzyn. 22 marca na boisku rywala zdecydowane zwycięstwo 12-4 (5-2) odnieśli wojskowi. Weigt i Ossowski zdobyli po 4 bramki, a wyróżnili się jeszcze: bramkarz Zmitrowicz, Kubacki i Morawski. Wybudowane zostało w czynie społecznym boisko do piłki ręcznej dla zespołu "siódemek" juniorów (na stadionie Zawiszy, wejście od byłej ul. Północnej, obecnie Powstańców Warszawy). Mgr Żelkowski szkolił tam 25 osobową grupę chłopaków, którzy mieli być następcami wojskowych ligowców.

 

II liga Grupa Północna - piłka ręczna 11 - osobowa, wyniki:

 

05.04.1959: Zawisza - Ruch Grudziądz 16-5 (7 -2)

18.04.1959 - w Radomsku: Piotrcovia Piotrków Trybunalski - Zawisza 12-17 (4-9) - Weigt 5, Łybek 4, Pulkowski 2, Szachulski 2, Ossowski 2, Patalan 2

19.04.1959: ŁKS Łódź - Zawisza 6 -6 (3-2) - Weigt 4, Ossowski, Horosiewicz

Widzów 15 000! Spotkanie rozegrano na stadionie Włókniarza jako przedmecz I ligowej potyczki ŁKS - Legia w piłce nożnej. Deszcz, wiatr i śliskie boisko nie były sprzymierzeńcami dla obydwu drużyn. Łybek (Zawisza) i Szulc (ŁKS) nie wykorzystali rzutów karnych. Na 3 minuty przed końcem meczu wojskowi prowadzili 6 - 4. Potem dwa razy piłka po strzałach Małka trafiła do bramki i padł remis.

16.05.1959: Rodło Kwidzyn - Zawisza 11-6 (6-4)

17.05.1959: Spójnia Gdańsk - Zawisza 11 -13 (mecz został przełożony na inny termin)

30.05.1959: Zawisza - LZS Resko 13-5 (8-0)

06.06.1959: Zawisza - Czuwaj Przemyśl 18-12 (9-5) - Czarnek 5, Soliński 3, Niedbała 3, Hawrylewicz

Goście wystąpili osłabieni brakiem etatowego bramkarza Błachuta. Jego zmiennik spisywał się fatalnie, co ułatwiło zadanie Zawiszy.

13.06.1959: Zawisza - Sokół Bochnia 11-5 (7-3)

Po rundzie wiosennej liderem było Rodło Kwidzyn, które wyprzedzało Zawiszę tylko o dwa punkty. Piłkarze wojskowi zapowiadali walkę o awans. Od 20 czerwca do 29 sierpnia trwała przerwa w rozgrywkach. Treningi bydgoszczanie wznowili 1 sierpnia. Zmitrowicz, Patalan, Pulkowski, Radtke i Szachulski brali udział w mistrzostwach POW, broniąc barw swoich jednostek macierzystych. Drużyna nie miała obozu przygotowawczego, a zaplanowany wyjazd do niemieckiej Saary nie doszedł do skutku. Rezerwowy bramkarz Józef Sperski ubył do III - ligowej drużyny ... piłki nożnej - Budowlani Bydgoszcz. Nowym rezerwowym bramkarzem został zawodnik drugiego zespołu juniorów Zawiszy w piłce nożnej - Arnold Fischer.

Runda rewanżowa:

30.08.1959: Ruch Grudziądz - Zawisza 2-17 (1-7) Nadolski 2 - Pulkowski 4, Radtke 4, Weigt 3, Łybek 2, Ossowski 2, Fischbach, Błażejewski

W tym samym dniu lider tabeli - Rodło Kwidzyn przegrał niespodziewanie 8-10 (5-6) ze Spójnią Gdańsk i Zawisza został przodownikiem rozgrywek.

12.09.1959: Zawisza - Piotrcovia 18-8

13.09.1959: Zawisza - ŁKS Łódź 10-10 (5-6)

19.09.1959: Zawisza - Rodło Kwidzyn 10 -6 (2-4)

20.09.1959: Zawisza - Spójnia Gdańsk 13-9 (6-3)

25.09.1959: Czuwaj Przemyśl - Zawisza 8-9 (5-3) Czarnek 5, Maresz, Sojka, Hawrylewicz -

27.09.1959: Sokół Bochnia - Zawisza 6-11

11.10.1959: Ogniwo Szczecin - Zawisza 8 -19 (3-8) - Zygmunt Weigt 6 (najwięcej)

Drużyna Ogniwa Szczecin zastąpiła w II rundzie rozgrywek LZS Resko.

Zawisza uzyskał 28 punktów, tracąc zaledwie 4. Wojskowi zdobyli 208 bramek, a stracili 127. Z takim bilansem wywalczyli upragniony awans do I ligi. Rodło Kwidzyn zostało wyprzedzone o sześć punktów. Skład zespołu przedstawiał się następująco:

bramkarze

Henryk Zmitrowicz (ur. 1937) - poprzednie kluby: drużyna juniorów piłki nożnej Lechii Gdańsk (mistrz Polski), AZS Gdańsk, pseudo: "Laps", szeregowiec zasadniczej służby wojskowej, czasem wykonawca rzutów karnych, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Józef Sperski (19.03.1939) - kluby: 1959 jesień Budowlani Bydgoszcz (drużyna piłki nożnej), 1960 w szerokiej kadrze drużyny piłki nożnej Zawiszy (grał w zespole rezerw), zawód: teletechnik, wystąpił w 5 meczach, wyróżniony Brązową Odznaką WKS Zawisza (1959)

Arnold Fischer (1941) - przybył w rundzie rewanżowej z drugiej drużyny piłki nożnej juniorów Zawiszy, pseudo: "Smutniak", wyróżniony Brązową Odznaką WKS Zawisza (1959)

zawodnicy z pola

Edmund Kubacki (1933) - obrońca, pierwszy klub: Brda Bydgoszcz, pracownik kolejnictwa, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Wiesław Szachulski (1936) - pomocnik, poprzedni klub klub: GKS Wybrzeże Gdańsk, na jesieni 1959 r. zakończył odbywanie zasadniczej służby wojskowej (w stopniu kaprala), wyróżniony Brązową Odznaką WKS Zawisza (1959)

Edmund Błażejewski (1932) - pomocnik, poprzednie kluby: Zjednoczenie Bydgoszcz, AZS Katowice, Brda Bydgoszcz, zawód: mgr ekonomii, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Henryk Duczmal (1931) - pomocnik, grał tylko jedną rundę, zawód: elektryk samochodowy

Jerzy Morawski (1933) - pomocnik, poprzedni klub: Brda Bydgoszcz, pseudo: "Murzyn", zawód: stolarz, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Zdzisław Adamczewski (1937) - obrońca, zawód: pracownik umysłowy, sekretarz Okręgowego Związku Lekkiej Atletyki, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Aleksy Łybek (1931) - napastnik, poprzednie kluby: Zjednoczeni i Brda Bydgoszcz, zawód: pracownik umysłowy, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Włodzimierz Fischbach (1931) - pomocnik, poprzedni klub: Zjednoczenie AZS Poznań, zawód: lekarz - dentysta, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Henryk Horosiewicz (1933) - obrońca, poprzedni klub: Brda Bydgoszcz, zawód: pracownik umysłowy, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Roman Ossowski (1936) - napastnik, poprzedni klub: Brda Bydgoszcz, zawód: pracownik umysłowy, korespondent jednej z gazet wojskowych o wyczynach drużyny piłki ręcznej Zawiszy, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959)

Edward Patalan (1937) - poprzedni klub: AZS Gdańsk, szeregowiec zasadniczej służby wojskowej, pełnił funkcję magazyniera sekcji piłki ręcznej, zagrał we wszystkich spotkaniach sezonu 1959, wyróżniony Brązową Odznaką WKS Zawisza (1959)

Feliks Pulkowski (1937) - napastnik, poprzedni klub: Ruch Grudziądz, żołnierz służby zasadniczej, zawód: nauczyciel, wyróżniony Brązową Odznaką WKS Zawisza (1959)

Henryk Radtke (1937) - napastnik, poprzedni klub: GKS Wybrzeże Gdańsk, żołnierz służby zasadniczej, zawód: technik budowlany, wyróżniony Brązową Odznaką WKS Zawisza (1959)

Zygmunt Weigt (1933 - 1990) - napastnik, poprzednie kluby: Gwardia Gdańsk, Brda Bydgoszcz, kapitan i jednocześnie trener drużyny, był członkiem kadry narodowej, również zawodnik zespołu koszykówki w Zawiszy, zawód: pracownik umysłowy, wyróżniony Srebrną Odznaką WKS Zawisza (1959), w późniejszym okresie otrzymał Srebrną Honorową Odznakę Działacza WKS Zawisza

Kierownik drużyny: mjr Edward Piszczygłowa (1921) - pseudo: "Marceli Strzykalski", był jednym z nielicznych, którzy wierzyli w awans piłkarzy ręcznych.

Strzelcy bramek dla Zawiszy: Zygmunt Weigt 52, Roman Ossowski 37, Henryk Radtke 30, Aleksy Łybek 20, Feliks Pulkowski 20, Włodzimierz Fischbach 19, Edward Patalan 8, Wiesław Szachulski 8, Edward Błażejewski 7, Jerzy Morawski 3, Henryk Horosiewicz 2, Edmund Kubacki 1, Henryk Zmitrowicz 1.

20 grudnia w Okręgowym Klubie Oficera (OKO)  odbyło się Walne Zebranie WKS Zawisza. Zawodnicy piłki ręcznej za osiągnięty poziom sportowy wyróżnieni zostali: Srebrnymi i Brązowymi Odznakami WKS Zawisza. Otrzymali również upominki, które stanowiły: teczki z klubowymi emblematami, portfele i proporczyki.

♦ Podnoszenie ciężarów

- Mistrz Polski: 1952 Krzysztof Beck w wadze średniej (75 kg)

- Mistrz Polski: 1953 Krzysztof Beck w wadze średniej (75 kg)

- Mistrz Polski: 1955 Krzysztof Beck w wadze średniej (75 kg)

- brązowy medal Mistrzostw Europy: 1955 Krzysztof Beck w wadze średniej (75 kg)

- wicemistrzostwo Europy: 1956 Krzysztof Beck w wadze średniej (75 kg)

♦ Siatkówka

- 1959: awans Zawiszy do II ligi

W drużynie występowali: Alfred Cieciórski, Roman Cieniuch, Roman Dakiniewicz, Miron Janicki, Czesław Kałamaja, Frydolin Kliczkowski, Maciej Łuczak, Marian Temerowski. W październiku został rozegrany w Bydgoszczy turniej z udziałem pięciu zespołów. Uczestniczyły ekipy: Sparta II Warszawa, Zawisza Bydgoszcz, Proch Pionki, AZS II Łódź, Polonia Piła. Zawisza przegrał tylko jeden mecz ze zwycięzcą turnieju - Spartą II 0:3 i zajął drugie miejsce. Awans wywalczyły dwie pierwsze drużyny. W pierwszym spotkaniu wojskowi wygrali z AZS Łódź 3:0 (15:13, 15:11, 15:13). W ostatnim dniu bydgoskiej imprezy, Zawisza pokonał Polonię Piła również 3:0.

♦ Strzelectwo

- Indywidualni mistrzowie Polski:

1955 Stefan Masztak kbks-1b

Tadeusz Pawlata kbks

1956 Mieczysław Hrydzewicz kbd-a

Stefan Masztak kbks-4 i kb-1

Tadeusz Pawlata kbks-1a i kb-1b

1957 Mieczysław Hrydzewicz kbd-a

Stefan Masztak kbks-1, kbks-1b  i kbks-4

Tadeusz Pawlata kb-1, kbd-1c i kbks-1c

1958 Stefan Masztak kbks-1b

Tadeusz Pawlata kbks-4, kbks-1c, kbd-1, kbd-1b i kbd-1c

Józefa Tylek kbks-2b

1959 Henryk Górski kb-1 (na zdjęciu obok)

Stefan Masztak kbd-1a, kbd-1b, kbd-1, kbks-1b i kbks-4

Tadeusz Pawlata kb-1, kbd-1c i kbks-1c

1960 Henryk Górski kbd-1a, kbd-1c, kbd-1 i kbks-1b

Stefan Masztak kbd-1b

Tadeusz Pawlata kbks-1c

Drużynowy mistrz Polski w broni dużego kalibru w latach: 1958 i 1959.

♦ Tenis ziemny

Drużynowy mistrz okręgu w latach 1959 i 1960.

Indywidualny mistrz Pomorza i mistrz Bydgoszczy (1959) Krystyn Bernatowicz zajmował 16 miejsce na krajowej liście. Czołowymi tenisistami Zawiszy w 1959 r. byli też  Bajera, Pionke i Ryszard Dondajewski. Juniorka Wronkowska (wychowanka Brdy) zdobyła mistrzostwo miasta.

♦ Wioślarstwo

Mistrzowie Polski:

1954 czwórka ze sternikiem (Zygmunt Knopp, Mieczysław Pinkowski, Benedykt Augustyniak, Franciszek Jezierski - ster. Edmund Błażejewski)

ósemka (Stefan Cichecki, Wacław Kardach, Kazimierz Matelski, Zygmunt Knopp, Mieczysław Pinkowski, Benedykt Augustyniak, Franciszek Jezierski, Edmund Joppek - ster. Edmund Błażejewski)

1955 czwórka bez sternika (Zygmunt Knopp,  Franciszek Jezierski, Benedykt Augustyniak, Mieczysław Pinkowski)

czwórka ze sternikiem (Zygmunt Knopp,  Franciszek Jezierski, Benedykt Augustyniak, Mieczysław Pinkowski - ster. Stefan Kasprowicz)

1956 czwórka bez sternika (Zygmunt Knopp, Benedykt Augustyniak, Franciszek Jezierski, Kazimierz Neuman)

jedynka Iwona Andzejczyk (Jezierska)

1957 czwórka bez sternika (Zygmunt Knopp, Benedykt Augustyniak, Franciszek Jezierski, Kazimierz Neuman)

czwórka ze sternikiem (Zygmunt Knopp,  Franciszek Jezierski, Benedykt Augustyniak, Kazimierz Neuman - ster. Stefan Kasprowicz). Na zdjęciu obok sternik Stefan Kasprowicz.

1958 czwórka bez sternika (Zygmunt Knopp, Marian Wrzeszczykowski, Benedykt Augustyniak, Kazimierz Neuman)

czwórka ze sternikiem (Zygmunt Knopp, Marian Wrzeszczykowski, Benedykt Augustyniak, Kazimierz Neuman - ster. Stefan Kasprowicz)

ósemka (Jerzy Cieślak, Eugeniusz Nowicki, Bogdan Samczuk, Bernard Ciołkowski,Andrzej Mazurowicz, Marian Leszczyński, Franciszek Jezierski, Stanisław Neumann - ster. Stefan Kasprowicz)

czwórka wagi lekkiej (Jan Murawski, Jerzy Tomaszewski, Władysław Dmochewicz, Kazimierz Lubiszewski - ster. Stanisław Kuśnierek)

ósemka wagi lekkiej (Jan Murawski, Jerzy Tomaszewski, Władysław Dmochewicz, Kazimierz Lubiszewski, Jan Biesiada, Jan Korzeniowski, Romuald Drążkowski, Euzebiusz Maćkowski - ster. Bolesław Paszke)

jedynka juniorów Andrzej Brenczewski

dwójka podwójna juniorów (Andrzej Brenczewski, Marian Siejkowski)

1959 ósemka (Antoni Piotrowski, Sylwester Werbiński, Franciszek Jezierski, Andrzej Mazurowicz, Eugeniusz Nowicki, Bogdan Samczuk, Andrzej Nowaczyk, Jerzy Rubin - ster. Stanisław Kuśnierek)

1960 dwójka podwójna (Eugeniusz Kubiak, Zbigniew Szymański)

czwórka ze sternikiem - na zdjęciu obok (Antoni Piotrowski, Marian Wrzeszczykowski, Jerzy Iwanow, Ryszard Rasztar - ster. Bolesław Paszke)

ósemka (Andrzej Nowaczyk, Leon Kądziołka, Ryszard Lubicki, Eugeniusz Nowicki, Jan Modrzewski, Franciszek Jezierski, Janusz Wojciechowski, Jerzy Lemańczyk- ster. Ryszard Palarczyk)

Drużynowy mistrz Polski w latach: 1958 i 1960.

 

♦ Zapasy