1966/1967: Zawisza - Zagłębie Sosnowiec

Trener: Mieczysław Gracz.
Kierownik drużyny: Henryk Borysewicz.

Mieczysław Gracz

3 - 0 (2 - 0)

Trener: Artur Jan Woźniak.
Kierownik drużyny: ?.

Artur Jan Woźniak

Władysław Szaryński 32

Jan Pieszko 38

Jan Pieszko 68

1-0

2-0

3-0

Mecz rozegrano we Włocławku na prośbę sympatyków piłki nożnej w tym mieście. Spotkanie odbyło się w ramach kończących się obchodów X Wieków „stolicy polskiej celulozy" i Dnia Wojska Polskiego. Zwycięstwo 3:0 z sosnowieckim zespołem było ogromnym sukcesem jedenastych w tabeli „wojskowych", bo goście po ośmiu kolejkach byli liderem tabeli, nie ponosząc do tej pory żadnej porażki. W 32 minucie Jan Pieszko wymanewrował obrońców gości: Bazana i Strzałkowskiego, podał do Szaryńskiego, a po jego strzale było 1:0. Na 2:0 podwyższył po sześciu minutach Jan Pieszko, który przejął piłkę odbitą od jednego z zawodników gości po rzucie wolnym Sobolewskiego i skierował do bramki. W 68 minucie Pieszko po dośrodkowaniu Kaczmarka zdecydował się na strzał z daleka i z ostrego kąta. Piłka po tym uderzeniu zatrzepotała w siatce Zagłębia. Dwa razy sosnowiczan przed utratą goli uratowała poprzeczka (w 22 minucie – po „główce" Untona i  w 66 minucie – po uderzeniu Pieszki). Jedyny groźny strzał z zespołu gości oddał w 73 minucie Gzel. Szkoleniowiec Zawiszy Mieczysław Gracz, stwierdził: „Wygraliśmy dzięki lepszej kondycji i wielkiej ambicji. Zaczyna grać Pieszko. Zwycięstwo odniesione nad tak rutynowanym przeciwnikiem może być zapowiedzią dalszych sukcesów”. Trenera lidera Artur Jan Woźniak tak ocenił mecz: „O porażce zadecydowała przede wszystkim bardzo słaba gra naszego ataku. Zawiódł kompletnie Jarosik. Zawisza grał ambitnie i był w sumie zespołem lepszym na słabo przygotowanej płycie boiska. Z mojej drużyny wyróżniam tylko Bazana i Szygułę”.