Trener: 1959-1961.

Ur. 15.03.1907 - Budapeszt (Węgry).
Zmarł 09.02.1992 - Budapeszt (Węgry).

Od stycznia 1959 do 28.10.1961 (z Konradem Kamińskim i Czesławem Brzechwą).

Pierwszy mecz: 15.03.1959: Śląsk Wrocław - Zawisza 2:0 (II liga)

Ostatni mecz :  28.10.1961: Polonia Bytom - ZAWISZA 2:1 (ekstraklasa).

Bilans spotkań w sezonie 1959 - II liga (22): 12 wygranych, 1 remis, 9 porażek.

Bilans w sezonie 1960 - II liga (22): 13 zwycięstw, 8 remisów, 1 porażka.

Bilans w sezonie 1961 - ekstraklasa (26): 2 zwycięstwa, 6 remisów, 18 porażek.

Ogółem bilans spotkań (70): 27 zwycięstw, 15 remisów, 28 porażek.              

Pod jego wodzą drużyna zajęła: 5 miejsce w II lidze (1959), 2 miejsce i awans do ekstraklasy (1960), 14 lokata w ekstraklasie - spadek (1961).

Wyróżniony został Honorową Złotą Odznaką Działacza WKS Zawisza. W latach siedemdziesiątych ubiegłego wieku był doradcą trenerów drużyny piłki nożnej w bydgoskim klubie. 16 grudnia 1973 r. wszedł w skład powołanej do życia w tym dniu w WKS Zawisza, dziewięcioosobowej Rady Trenerów - społecznego zespołu koordynacyjno-doradczego, Zarządu i Kierownictwa klubu.  Jako Członek Rady reprezentował sekcję piłki nożnej. Dwukrotnie wyróżniony dyplomami uznania przez bydgoski klub: 15.01.1961 i 07.04.1984. W uzasadnieniu na drugim z dyplomów napisano: „Za udzielaną pomoc i owocną współpracę w rozwoju sportu WKS Zawisza". Węgierski szkoleniowiec często pojawiał się Bydgoszczy, gdy nie był już trenerem zespołu. Ukończył studia inżynierskie handlowe, został trenerem w 1940 roku. Certyfikat pierwszego stopnia zdobył w 1941 roku, a starszego trenera w 1957 roku. Był Sekretarzem Generalnym Węgierskiego Związku Trenerów Piłkarskich (w 1948 roku otrzymał srebrny medal za działalność na tym polu). Związek został potem rozwiązany przez rząd komunistów jako działający niezgodnie z ówczesnym ustrojem. Te względy oraz osobiste umożliwiły mu przyjąć zaproszenie Wojskowego Klubu Sportowego Zawisza w 1959 roku. Szkoleniowcem był od 1937 roku. Trenował m.in. prowincjonalny klub Vac i budapeszteński Ganz. Przed wyjazdem do Bydgoszczy trenował kilka „drugiej kategorii" zespołów sponsorowanych przez przedsiębiorstwa państwowe i handlu Związku Pracowników Branży Chemicznej. Po powrocie na Węgry kontynuował tę pracę, zwykle będąc zatrudnianym jako szkoleniowiec „kryzysowy" zespołów, którym groził spadek ze swoich  lig. Żaden z nich nie miał tak dużej krajowej reputacji jak w tych latach miał Zawisza. Jako szkoleniowiec kierował się następującą zasadą: „Dobry ogrodnik opiekuje się całym ogrodem" - jak mawiał. Chodziło o to, że nie interesowała go jedynie pierwsza drużyna, ale również drugi zespół, juniorzy i nawet trampkarze. Nigdy wyczynowo nie grał w piłkę nożną. Grał jednak 11 lat na pozycji lewego łącznika w budapeszteńskim klubie tramwajarzy. 

Autografy: