1990/1991: Legia Warszawa - Zawisza

Trener: Władysław Stachurski.
Kierownik drużyny: Bogusław Łobacz.

Władysław Stachurski

4 - 2 (3 - 0)

Dariusz Pasieka 

Krzysztof Arndt 

Mariusz Modracki 

Trener: Lech Szymonowicz.
Kierownik drużyny: Krzysztof Drzewiecki.

Lech Szymonowicz

Jacek Bąk 10

(s) Dariusz Pasieka 26

Jacek Bąk 45

Andrzej Łatka 85

1-0

2-0

3-0

3-1

3-2

4-2

Dariusz Pasieka 59-k

Krzysztof Arndt 77-wol

W rywalizacji dziewiątej w tabeli Legii z ósmym Zawiszą gospodarze odnieśli pewną wygraną. Brak w stolicy Jarosza i Kota okazał się poważnym osłabieniem, a szybko zdobyte przez Legię prowadzenie ustawiło przebieg meczu. W 10 minucie dośrodkował obrońca Jóźwiak, a będący w polu karnym Bąk strzelił obok Matuszewskiego. Sytuację próbował ratować jeszcze Rzepa, ale piłka po jego bucie wtoczyła się do bramki. W 26 minucie z rzutu wolnego z około 30 metrów dośrodkował Pisz. O górną piłkę walczyli Kosecki i Pasieka. Futbolówka uderzyła w głowę bydgoskiego obrońcę i wylądowała w przeciwnym rogu bramki. Legia prowadziła 2:0. W ostatnich sekundach pierwszej połowy defensorzy Zawiszy zastawili nieudaną pułapkę ofsajdową. Sam przed Matuszewskim znalazł się Bąk i zdobył trzeciego gola. W 59 minucie Budka i Gmur nieprzepisowo zaatakowali Berendta i sędzia zarządził rzut karny. Jego skutecznym egzekutorem był Pasieka. W 77 minucie Arndt, który wykonywał rzut wolny, dostrzegł lukę w murze zawodników Legii i uzyskał drugiego gola dla bydgoszczan. W 85 minucie Łatka wykorzystał centrę Pisza i strzałem pod poprzeczkę pokonał Matuszewskiego. Kapitan bydgoszczan Adam Kwaśniewski mówił o tym spotkaniu: „Warszawski mecz ujawnił istnienie pewnego stereotypu myślowego wśród naszych ligowych rywali. Dobra runda wiosenna wywołała u części zespołów rodzaj przestrachu. Warszawskie spotkanie to potwierdziło. Legia grała asekuracyjnie z bardzo przecież osłabionym Zawiszą. Tylko Kosecki i Łatka czyhali na okazję do strzelenia bramki”.