1990/1991: Zawisza – Motor Lublin

Trener: Adam Topolski.
Kierownik drużyny: Krzysztof Drzewiecki.

Adam Topolski

3 - 2  (2 - 1)

Dariusz Opolski  
 

Trener: Grzegorz Bakalarczyk.
Kierownik drużyny: Tadeusz Kamiński.

 Grzegorz Bakalarczyk

Krzysztof Berendt 15

 Jacek Kot 37

Dariusz Pasieka 53-gł

1-0

2-0

2-1

3-1

3-2

Mirosław Banaszek 43

Janusz Dec 65

Ostatni mecz w barwach Zawiszy Grzegorza Kwiatkowskiego. Pięć bramek zakończyło sezon ligowy na stadionie Zawiszy. Bydgoszczanie zaatakowali i przyniosło to szybko efekt. W 14 minucie mocny strzał oddał Durda, a piłka odbita od obrońcy Wójtowicza trafiła w poprzeczkę. 60 sekund później gospodarze już prowadzili, a gol był godny filmowej kamery. Po dośrodkowaniu Durdy z rzutu rożnego futbolówka znalazła się w okolicy linii pola karnego, a Berendt przewrotką uderzył ją trafiając pod spojenie słupka z poprzeczką. W 37 minucie po wymianie piłki Kota z Wilkiem, ten pierwszy, płaskim strzałem zaskoczył Opolskiego i Zawisza wygrywał 2:0. W 43 minucie goście przeprowadzili kontratak, bydgoska obrona się nieco pogubiła i Banaszek zdobył gola dla Motoru. W 53 minucie sędzia zarządził „jedenastkę” dla gospodarzy, gdy lubelski bramkarz zatrzymał nieprzepisowo, szarżującego na bramkę Kota. Pasieka karnego wykonał źle, bo Opolski wyczuł jego zamiary i odbił piłkę przed siebie. Bydgoski obrońca naprawił jednak swój błąd i dobił futbolówkę głową do siatki. W 65 minucie powstała dziura w bloku defensywnym gospodarzy, Brzeszczyński zagrał do nadbiegającego obrońcy Deca, który bez problemów pokonał Brończyka. Dziewięć minut przed końcem „wojskowym” dopisało szczęście. Po strzale głową Grzesiaka piłka odbiła się od wewnętrznej części poprzeczki i spadła na linię bramkową. W pole futbolówkę wyekspediował Pasieka. Wiceszef WKS Zawisza płk Stanisław Korboński ocenił postawę bydgoszczan następująco: „(...) Nasz zespół pokazał, że potrafi grać, kiedy chce. Brak było jednak lidera. Słabsza była tym razem obrona, która zawiniła obie bramki, pomoc nie nadążała. Chęć do gry wykazywał Durda, a próbował mu dorównać Kot”.ami głową nie zaskoczyli go Zych i Wójtowicz.