KAREWICZ EMIL ALOJZY

W Zawiszy: 1946.

Ur. 13.03.1923 - Wilno. Właściwie na pierwsze imię miał Emilian, ale posługiwał się skrótem tego imienia - Emil.
Zmarł 18.03.2020 - Warszawa. Pogrzeb odbył się 23 czerwca 2020 roku. Urna z jego prochami została złożona w Alei Zasłużonych na Powązkach Wojskowych w Warszawie >>>> TUTAJ.


Uczestnik pierwszego po założeniu klubu meczu z Bałtykiem Koszalin wygranego 9-7 (maj 1946). Wówczas w stopniu kaprala.

W czasie wojny pracował jako malarz w fabryce zabawek "Alsta", potem wstąpił do oddziałów partyzanckich, a w 1944 roku do Wojska Polskiego. Jako posiadający już niemałe umiejętności sceniczne został skierowany do Białegostoku, gdzie kierował zespołem artystycznym ,,Domu Żołnierza".  Z zespołem objechał Pomorze, występując w Koszalinie, Bydgoszczy, Gdańsku, Chełmnie i w wielu innych miastach. Wiadomo więc w jaki sposób znalazł się w mieście powstania bydgoskiego klubu. W 1947 roku został zdemobilizowany. 

Aktor teatralny, filmowy i radiowy, a także o czym wie niewielu - artysta malarz (rysowanie karykatur i malarstwo pejzażowe). Już w 1939 roku pobierał naukę w wileńskim teatrze "Studio" dzięki dyrektorowi tego teatru przy Małym Teatrze - Szpakiewiczowi i prof. Limanowskiemu. W 1947 zostaje członkiem Teatru Aktorów Województwa Gdańskiego w Gdyni. Jako aktor teatru Wybrzeże w Gdańsku debiutował w 1948 roku. Jego talent dostrzegł i umiejętnie nim pokierował Iwo Gall. Z początków jego scenicznej kariery szczególnie została zapamiętana rola Fabiana w Wieczorze trzech króli Szekspira, gdzie zagrał obok ówczesnych gwiazd: Władysława Waltera i Ludwika Sempolińskiego (1950).  Występował w filmach: Jak rozpętałem II wojnę światową, Krzyżacy, Hubal, Dzień Wisły, Kanał, Cień, Baza ludzi umarłych, W kogo ja się wrodziłem, serialach: Idea i miecz, Przyłbice i kaptury, Czarne chmury, Lalka, Polskie drogi, Szaleństwo Majki Skowron, Alternatywy 4, Sztos, M jak miłość, Sukces, Tak czy nie, Na dobre i na złe, Barwy szczęścia, Stawka większa niż życie. Chyba największy rozgłos przyniosła mu rola w tym ostatnim serialu. Mimo, że w 1983 roku przeszedł na emeryturę nadal występował (ostatnio serial Barwy szczęścia).
24 marca 2003 roku w Klubie Garnizonowym Domu Wojska Polskiego w Warszawie otwarta została wystawa jego malarstwa, zorganizowana z okazji 80 rocznicy urodzin i 55 - lecia pracy twórczej. W 2004 roku w Alei Gwiazd w Międzyzdrojach odcisnął swoją dłoń.

 

 

 „Ilustrowany Kurier Polski” z 22.10.1950.