ŻUKOWSKI LEON

W Zawiszy:
1950-1952.

Ur. 15.06.1928 - Lida (uprzednio  w granicach I i II Rzeczypospolitej, obecnie Białoruś). Syn Macieja.
Zmarł 23.09.2021 - Warszawa. Został pochowany na Cmentarzu Parafii Matki Bożej Królowej Polski w  Marysinie Wawerskim, położonym w dzielnicy Wawer w Warszawie >>>> TUTAJ. Po jego śmierci okazało się, że w rzeczywistości był o 2 lata starszy. Henryk Trybuszewski w książce „Futbol w Szczecinku 1945-1970" pisał: „Całe życie L. Żukowski podawał, że jest o dwa lata młodszy. Albowiem jako pełnoletni i znając już sowieckie procedury mógł wbrew swojej woli nie podlegać repatriacji ze Związku Sowieckiego. Odjęcie dwóch lat »zrobiło« z niego niepełnoletniego co zmieniało dotychczasowy status i tak pozostało. Po śmierci na pomniku ma zapisaną właściwą datę urodzenia to jest 1926 rok".
.
Absolwent Wydziału Prawa i Administracji na Uniwersytecie Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.

Napastnik (prawy łącznik). Ps.: „Lonek".

7 udokumentowanych meczów/7 bramek (1951 - klasa klasa wojewódzka i mistrzostwa województwa). 7 udokumentowanych meczów/4 bramki (1951 - o wejście do II ligi). 18 bramek w rozgrywkach o Puchar WKKF (1951).

Sukcesy: Mistrz Pomorza z Zawiszą - 1951. Reprezentant seniorów okręgu koszalińskiego.

Wcielony do wojska 02.12.1950. Od 03.04.1951 przeniesiony do Batalionu Wartowniczego. W Zawiszy grał również w hokeja na lodzie. Poprzedni klub: Darzbór (Unia) Szczecinek (1945-49) i po służbie wojskowej też Darzbór (do 1960 wiosna).

Po powrocie z Zawiszy był inicjatorem utworzenia sekcji hokeja na lodzie w Darzborze Szczecinek. Był kierownikiem i trenerem w tej sekcji. Z jego inicjatywy rozpoczęto budowę lodowiska i jego oświetlenia. Jako hokeista występy na lodowisku zakończył w 1964 roku. Już jako czynny zawodnik piłki nożnej został szkoleniowcem. W 1953 roku był trenerem juniorów Darzboru Szczecinek, z którymi zajął czwarte miejsce w Polsce. Do 1962 roku szkoleniowiec seniorów Darzboru Szczecinek. W 1964 roku zamieszkał z rodziną w Tomaszowie Lubelski, gdzie przez 3 lata był szkoleniowcem miejscowej Tomasovii.

Autograf: