1956/1957

Sezon 1956/1957

Barwy ówczesnego CWKS-u reprezentowali w kolejności wag (od muszej - poprzez kogucią, piórkową, lekką, lekkopółśrednią, półśrednią, lekkośrednią, średnią, półciężką - do ciężkiej): Bogdan Frankiewicz (wicemistrz Pomorza 1957 - w. musza), Biernacki, Jerzy Walczak - Zygmunt Zawadzki (mistrz Pomorza 1957 - w. kogucia), R. Świątkowski, Stylo - Biały (mistrz Pomorza 1957 - w. piórkowa)- Brunon Wielgosz (wicemistrz Pomorza 1957 - w. lekka)- Leon Kankowski (mistrz Pomorza 1957 - w. lekkopółśrednia)-  Zbigniew Lewandowski (mistrz Pomorza 1957 - w. półśrednia na zdjęciu niżej), Sebastiański, Kapka - Eliasz Bartosiewicz (mistrz Pomorza 1957 - w. lekkośrednia), Krajewski, Herman (wicemistrz Pomorza 1957 - w. lekkośrednia), Wendt, Teofil Polleks- Wojciech Wojskowicz (wicemistrz Pomorza 1957 - w. półciężka), - Zbigniew Gugniewicz (mistrz Pomorza 1957 - w. ciężka), Aleksy Ordański (wicemistrz Pomorza 1957 - w. ciężka).

Kierownictwo CWKS otrzymało tymczasową zgodę na rozgrywanie spotkań sali teatralnej Domu Oficera przy ul. Dwernickiego. Od zachowania widzów zależało, czy dalsze mecze mecze również będą się odbywać w Bydgoszczy. W przypadku jakichkolwiek wybryków spotkania miały być przeniesione do Torunia. 

I liga - pierwsza runda:

05.08.1956.11:00. Sala Domu Oficera: Zawisza (CWKS) - BBTS (Sparta) Bielsko-Biała 12:8

Bogdan Frankiewicz - Czerwiński pkt. 2:0, Biały - Wala tko 1 runda 4:0, Brunon Wielgosz - Stefaniuk pkt. 4:2, Jan Walczak - Guzy pkt. 6:2, Leon Kankowski - Biolik pkt 8:2, Sebastiański - Ratuszny pkt. 8:4, Krajewski - Żmijewski pkt 10:4, Teofil Polleks - Windak pkt. 12:4, Wojciech Wojskowicz - Kliś 3 runda pps 12:6, Aleksy Ordański - Ferdynand Kumorek pkt. 12:8

19.08.1956: Zawisza (CWKS) - Gwardia Warszawa 10:10

Bogdan Frankiewicz - Hajduga pkt. 0:2, Biały - Potocki tko 2 runda 2:2, Brunon Wielgosz - Błaszkowski pkt. 2:4, Jan Walczak - Mocek pkt. 4:4, Hajman - Szulc pkt. 4:6, Leon Kankowski - Rojewski pkt. 6:6, Krajewski - Tadeusz Walasek pkt. 6:8, Teofil Polleks - Kujda pkt. 8:8, Wojciech Wojskowicz - Czyżowicz pkt. 8:10, Aleksy Ordański - Lasek 3 runda pps 10:10

„Ilustrowany Kurier Polski" relację meczową opatrzył tytułem: „Ordański bohaterem ringu". Nie było w tej ocenie żadnej przesady. Pięściarz wojskowych w I rundzie znalazł się w ogromnych opałach. Po serii „cepów" zawodnika gości padł na deski. Przetrwał ten kryzys i w drugim starciu zaczął ostro atakować. Pod koniec rundy  okładał gwardzistę przy linach, a po silnym ciosie sierpowym Lasek upadł na ring. Gong uratował boksera ze stolicy przed nokautem. Po przerwie nie był jednak zdolny do walki i sekundant go poddał. W ten sposób Ordański uratował remis.

1956: Prosna Kalisz - Zawisza (CWKS) 11:9

1956: Zawisza (CWKS) - Wybrzeże (Gwardia) Gdańsk 14:6

1956: Warta Poznań - Zawisza (CWKS) 12:8

28.10.1956. 12:00: Zawisza (CWKS) - Legia (CWKS) Warszawa 6:14

Bogdan Frankiewicz - Czerwiński pkt. (2:1) 2:0, R. Świątkowski - Bogdan Piński pkt. 2:2, Biały - Boczarski pkt. 2:4, Brunon Wielgosz - Kazimierz Paździor pkt. 2:6, Jan Walczak - punkty bez walki (brak rywala) 4:6, Leon Kankowski - Kapa pkt. 6:6, Krajewski - Łukasiewicz pkt. 6:8, Wendt - Henryk Dampc III runda tko 6:10, Wojciech Wojskowicz - Czapliński III runda dyskwalifikacja 6:12, Aleksy Ordański - Gościański pkt. 6:14. Sędziowali: w ringu - Kowalski (Poznań), na punkty - Bielewicz (Poznań), Fajgcis (Szczecin) i Federski (Gdańsk). Widzów 1000.

Korespondent „Przeglądu Sportowego", T. Polak, relację meczową opatrzył tytułem: „Beniaminek dostał lanie". Goście przyjechali do Bydgoszczy bez czterech zawodników kadry olimpijskiej, a mimo tego pewnie wygrali. W szeregach gospodarzy zabrakło kontuzjowanego Polleksa. Dziennikarz wspomnianej gazety zarzucał, że winę za wysoką porażkę ponosiło... kierownictwo ekipy bydgoskiej, które zdecydowało się na przesunięcie zawodników od wagi koguciej do lekkopółśredniej o jedną kategorię wyżej. Poziom spotkania został oceniony jako mierny. Najlepszą była walka Krajewskiego z Łukasiewiczem. Widzowie zobaczyli w tym pojedynku silną wymianę cisów, a lepszym pięściarzem był zawodnik gospodarzy. Werdykt sędziów był jednak inny i zwycięzcą ogłoszono Łukasiewicza.

Jan Walczak 

10.11.1956. 19:00: Pogoń Szczecin - Zawisza (CWKS) 12:8 - ostatni mecz I rundy

Woś - Bogdan Frankiewicz remis 1:1, Frącik - R. Świątkowski pkt. 3:1, Sielczak - Biały pkt. 5:1, Pilsko - Jan Walczak pkt. 5:3, Józef Piński - Leon Kankowski remis 6:4, Jan Piński - Sebastiański pkt. 8:4, Raginia - Wendt pkt 10:4, Teofil Polleks (Zawisza) - punkty bez walki, brak rywala 10:6, Zieliński (Pogoń) - punkty bez walki, brak rywala 12:6, Krajewski II - Wojciech Wojskowicz pkt. 12:8. Sędziowali: w ringu - Masłowski (Poznań), na punkty - Bjukis (Gdańsk), Bielewicz (Poznań) i Marszałek (Opole).

Po I rundzie Zawisza zajmował w tabeli szóste miejsce (6 zdobytych punktów). Kolejność: 1. Legia (CWKS) Warszawa 13 pkt., 2. Prosna Kalisz 10, 3. Wybrzeże (Gwardia) Gdańsk 8, 4. Gwardia Warszawa 7, 5. BBTS (Sparta) Bielsko-Biała 6, 6. Zawisza (CWKS) Bydgoszcz 5, 7. Pogoń Szczecin 4, 8. Warta Poznań 3.

I liga - runda rewanżowa:

BBTS Bielsko-Biała - Zawisza (CWKS) 12:8

Gwardia Warszawa - Zawisza (CWKS) 11:9

Zawisza (CWKS) - Prosna Kalisz 11:9

Wybrzeże (Gwardia) Gdańsk - Zawisza (CWKS) 15:5

Zawisza (CWKS) - Warta Poznań 10:10

Legia (CWKS) Warszawa - Zawisza (CWKS) 8:12

17.02.1957. 11:00. Sala Domu Oficera: Zawisza (CWKS) - Pogoń Szczecin 13:7

Biernacki - Kazimierczak pkt. 2:0, Sielczak - Zygmunt Zawadzki punkty bez walki (lekarz nie dopuścił do walki szczecińskiego zawodnika) 4:0, R. Świątkowski - Sokołowski pkt. 4:2, Hajman - Józef Piński dwa do remisu 4:4, Leon Kankowski - Żurański I runda pps 6:4,Zbigniew Lewandowski - Jan Piński remis 7:5, Herman - Krajewski II pkt. 7:7, Eliasz Bartosiewicz - Raginia pkt. 9:7, Wojciech Wojskowicz - Zieliński dwa do remisu 11:7, Zbigniew Gugniewicz - Gorlach I runda tko 13:7. Sędziowali: w ringu - Karski (Warszawa), na punkty - R. Kubiak (Łódź), Urbaniak (Poznań) i Kaczmarek (Gdańsk). Widzów około 1500. Niespodziankę sprawił zawodnik gospodarzy - Zbigniew Lewandowski, który w wadze półśredniej zremisował z mistrzem Polski, Janem Pińskim. W ostatniej walce Gugniewicz potrzebował zaledwie kilku sekund, aby odnieść zwycięstwo. Po jego mocnym ciosie sierpowym Gorlach nie był w stanie kontynuować pojedynku.

Tabela sezonu 1956/1957 – I liga.

- Mistrz Polski: 1957 Leon Kankowski - waga lekkopółśrednia

Leon Kankowski (ur. 25.10.1935). Zawodnik klubów: Gedania Gdańsk, CWKS (Zawisza) Bydgoszcz, Bałtyk Gdynia, Polonia Gdańsk. Bardzo lubił toczyć pojedynki z zawodnikami leworękimi. Nie przepadał za przedmeczowymi zgrupowaniami. Uważał, że po takich obozach spisywał się zwykle gorzej, niż podczas normalnego cyklu treningowego. Podczas krajowego czempionatu (1957), na ringu w Gdańsku, w ćwierćfinałowym pojedynku wygrał już w 1 rundzie przez techniczny nokaut z Klemczyńskim (Wrocław). W półfinale zwyciężył z C. Markiewiczem (Gdańsk). W finałowej walce pokonał 31 marca reprezentanta Gwardii Łódź Zygmunta Konarzewskiego. Reprezentant wojskowych sprawiał rywalowi sporo kłopotów, bo jego atutem była odwrotna pozycja. Rozstrzygająca był druga runda, w której lewe proste ciosy Kankowskiego, zapewniły mu wygraną dwoma punktami. W sumie minimalne zwycięstwo w pojedynku odniósł bydgoszczanin. Ponadto  Kankowski był wicemistrzem juniorów w kategorii koguciej (1952) i dwukrotnie wywalczył  brązowe medale w krajowej rywalizacji seniorów (1959 i 1963 w wadze lekkośredniej).

- Srebrne medale Mistrzostw Polski:

1957 Zbigniew Lewandowski - waga półśrednia

1957 Eliasz Bartosiewicz - waga lekkośrednia

- Brązowy medal Mistrzostw Polski:

1957 Zbigniew Gugniewicz - waga ciężka

W lipcu 1956 r. pięściarze bydgoscy przebywali w NRD. W pierwszym meczu walczyli z Dynamo Berlin. 22 lipca zmierzyli się w Schwerinie z zespołem SC Traktor. Spotkanie bokserskie obserwowało 10000 widzów. Wprawdzie CWKS doznał porażki 8:12, ale jego zawodnicy zaprezentowali się dobrze. W najciekawszej walce (w wadze lekkiej), mistrz NRD Wolfgang Labahn pokonał Jana Walczaka stosunkiem głosów 2:1. Wyniki poszczególnych pojedynków:

Bruno Ruhnau - Jerzy Walczak wygrana Niemca przez dyskwalifikację w II rundzie (cios po niżej pasa) - 2:0

Muschak - Stylo zwycięstwo punktowe zawodnika gospodarzy - 4:0

Bittmann - Brunon Wielgosz pięściarz OWKS znokautował rywala w II rundzie -  4:2

Wolfgang Labahn - Jan Walczak 2:1 wygrana Niemca  - 6:2

Matheus - Kapka zwycięstwo punktowe zawodnika gości - 6:4

Mueller - Sebastiański wygrana punktowa boksera gospodarzy - 8:4

Nagel (mistrz NRD) - Krajewski zwycięstwo Niemca na punkty - 10:4

Nickel - Teofil Polleks zwycięstwo punktowe zawodnika gości - 10:6

Karnstaedt - Czapliński wygrana punktowa pięściarza Schwerina - 12:6

W. wadze ciężkiej punkty dla OWKS bez walki, bo Wollmer nie stanął w ringu na skutek kontuzji.  - 12:8