1984/1985: Zagłębie Wałbrzych - Zawisza

Trener: Aleksander Papiewski.
Asystenci: Jan Matysek, Ryszard Urbanek.

Ryszard Urbanek

2 - 2 (2 - 0)

Trener: Wiesław Gałkowski.
Kierownik drużyny: Waldemar Kozłowski.

Wiesław Gałkowski

Jan Janiec 20

Marek Plata 35

1-0

2-0

2-1

2-2

Piotr Nowak 67 gł

Dariusz Pasieka 89

Debiut w Zawiszy: Dariusz Pasieka. Wałbrzyszanie do meczu z Zawiszą nie stracili punktu na własnym stadionie. Dobra postawa bydgoszczan zapewniła im remis, a przy większym szczęściu mogła być nawet wygrana. W 20 minucie akcję prawą stroną przeprowadził Bonk i dośrodkował w pole karne. Piłkę otrzymał Janiec i po błędzie Kwaśniewskiego pokonał Brończyka. Kwadrans później gospodarze prowadzili już 2:0. Sędzia nie dostrzegł dwóch miejscowych piłkarzy na pozycji spalonej, futbolówka trafiła do Platy, a ten uderzeniem pod poprzeczkę ulokował piłkę w siatce. W 67 minucie bydgoszczanie zdobyli kontaktowego gola. Dośrodkowaną piłkę Słomiński zagrał głową do Piotra Nowaka, który również głową pokonał Nowickiego. W 75 minucie na boisku pojawił się debiutant - Dariusz Pasieka, który kilkanaście minut później przyczynił się do remisu. Otrzymał piłkę od Modrackiego i uderzeniem z 17 metrów w samo „okienko” nie dał szans na obronę bramkarzowi Zagłębia. Trener Zawiszy Wiesław Gałkowski występ podopiecznych ocenił następująco: „Zagraliśmy w sobotę dobry, a momentami wręcz bardzo dobry mecz. Nie zmienia to jednak faktu, iż było to 90 minut prawdziwej „nerwówki”. Nasze przedmeczowe założenia bardzo szybko zweryfikowały... warunki atmosferyczne. Owszem było ciepło, słonecznie, lecz nad boiskiem hulał porywisty wiatr. W konsekwencji losowania w pierwszej połowie był on sprzymierzeńcem gospodarzy. Niemniej przez pierwsze 20 min. tego pojedynku to właśnie dyktowaliśmy przebieg wydarzeń na boisku.Stworzyliśmy nawet dwie dogodne sytuacje, lecz w obu przypadkach najpierw Straszewski, a po nim Krauze nie zmusili do kapitulacji bramkarza Zagłębia - Nowickiego. Potem „swój” kwadrans mieli gospodarze, jakby wreszcie rozumiejąc, jak powinno się przy sprzyjającym wietrze grać. Dla nas okres między 20 a 35 min. gry był zdecydowanie najsłabszym w tym meczu. Konsekwencje były takie, iż na przerwę do szatni schodziliśmy przy stanie 2:0 dla gospodarzy. W drugiej odsłonie role się jednak odwróciły. Teraz nam nieustannie wiejący wiatr pomagał. O naszej przewadze świadczyć też może imponujący stosunek rzutów rożnych 14:1. Żelazna konsekwencja w grze, drobne korekty w ustawieniu i taktyce musiały wreszcie dać efekty”.